AA Home > Reizen en vakantie > Reisverhalen > Dennis' noordoost reis
Reisverslag: Philadelphia, New York City, Washington DC (deel 3)
19 december: De eerste dag in Washington, DC
's Ochtends stonden we weer vroeg op om weer een uur eerder naar het busstation te gaan - je weet immers maar nooit - maar ook deze keer was het resultaat dat we simpelweg de bus een uur eerder namen. Te vroeg waren we op het busstation van Washington DC, en omdat we hier met twee Amerikaanse meiden afgesproken hadden (ook vriendinnen van mijn studietijd), was het eerst maar eens tijd voor een telefoontje.
We hebben nog een uur moeten wachten bij de Hardee's omdat de twee meiden zelf pas net in DC waren, maar ze kwamen ons snel ophalen. We logeerden dit keer in het Hilton Garden Inn, een erg mooi hotel midden in het centrum van DC wat slechts zo'n $80 per nacht kostte.
Dit hotel is een echte aanrader, niet alleen vanwege z'n verhoudingsgewijs lage overnachtingsprijs maar ook vanwege de prachtige kamers en de goede locatie. In tegenstelling tot het Hotel Pennsylvania was dit hotel tot in de puntjes verzorgd, met zelfs gratis Internettoegang en andere telecommunicatie tot je beschikking.
De kamer was ruim ingericht, met een mooie grote badkamer en naast de twee kingsizebedden ook een bureau en twee luie stoelen. De kamer was verder uitgerust met een (lege) koelkast, een koffiezetapparaat mét koffie erbij, en een ijsemmer.
Het op 14th en H street gelokaliseerde hotel ligt slechts een paar blokken van het Witte Huis vandaan en ook de National Mall is goed te bereiken. Het Capitool ligt op 20-30 minuten lopen en is goed zichtbaar als je een paar straten naar beneden loopt. Als je van wandelen houdt, zijn de meeste monumenten en ook de Smithsonian Musea vanuit het hotel goed te bereiken.
Voor degenen die niet van wandelen houden, ligt de metrohalte McPherson Square vlakbij het hotel en het knooppunt Metro Center is slechts een paar blokken lopen. Hoewel er niet op elke hoek een restaurant is zoals in New York, valt er nog genoeg te bikken te vinden. Aanraders zijn onder andere de countrybar/restaurant Harry's en het geweldige Thaise restaurant Thai Tanic (die echt niet zo cheesy is als de naam weergeeft).
We begonnen ons bezoek aan Washington in de namiddag met een bezoek aan één van de negen Smithsonians die aan de National Mall te vinden zijn: het Museum of American History. Hier liepen we twee uur rond, tot aan de sluitingstijd van 17:30 uur, en bekeken fascinerende tentoonstellingen over onder andere de ontwikkeling van het verkeer en transport in de VS, Amerikaanse First Ladies, de allereerste Amerikaanse vlag (wat is die enorm groot zeg) en tenslotte de Amerikaanse presidenten.
Een woord van waarschuwing voor diegenen die een uitstapje naar Washington DC plannen: in dit museum alleen al kan je makkelijk een halve dag doorbrengen en waarschijnlijk zelfs langer. De tentoonstellingen worden erg leuk gebracht en je kijkt voortdurend je ogen uit. Zo konden we bij de transportafdeling kijken naar een heuse stoomtrein op ware grootte, een bus, vrachtwagens en verscheidene prachtige auto's.
Na het avondeten bij Capitol City Brewing Co. togen we richting Witte Huis, waar het een drukte van belang was. Hoewel de straten voor alle verkeer zijn afgesloten als je dichtbij komt, kun je als wandelaar nog steeds tot de hekken van de tuin komen. Voor het terrein was een groot veld (de Ellipse) waar een grote kerstboom te vinden was, omgeven door kleinere boompjes, voor elke staat één. Ook reden er speelgoedtreintjes rond.
's Avonds probeerden we een leuke bar te vinden in een ander deel van DC, maar deze zoektocht liep op niets uit - gezien onze pijnlijke voeten wilden we wel graag kunnen zitten en kletsen, maar de bars zaten allen vol met luidruchtige studenten en zitten was onmogelijk.
20 december: Het Capitool en de National Mall
De volgende dag aten we ontbijt in het vriendelijke Hilton, want de conciërge bood ons "vouchers" aan voor een gratis ontbijtbuffet. Er was een uitgebreide keuze, van omeletten (naar wens klaargemaakt) met worstjes en bacon tot pancakes, muffins en fruit.
Toen we vol zaten, was het tijd om naar het Capitool te gaan. Kirsten, één van de meiden, had haar Congresswoman gevraagd om toegangskaartjes, maar deze bleken niet geldig als het Congres niet in sessie was. Dus konden we de "gewone" toeristentoer volgen, die een grote teleurstelling bleek.
Je krijgt letterlijk drie kamers te zien, en met twintig minuten kun je weer buiten staan als je je best doet. Gelukkig duurde het voor ons kleine groepje door wat toevalligheden wat langer, maar hierover kan ik niet uitweiden. In ieder geval duurde de veiligheidscheck in totaal net zo lang als of zelfs langer dan de officiële toer zelf.
Na het Capitool was het beurt aan een aantal monumenten, te beginnen met het Washington Monument. Helaas waren de kaartjes voor een ritje naar de top van de pilaar al vergeven, maar ik heb wel een tip voor geïnteresseerden: zorg dat je er om 8 uur 's ochtends al bij bent, dan maak je nog een redelijk goede kans.
Overigens geldt ook in DC, net als in NYC, dat je overal eerst door een metaaldetector moet voordat je aan je bezoek kan beginnen. Dit kan de boel in drukke tijden behoorlijk ophouden waardoor er langere rijen ontstaan. Zo zagen we bij de U.S. Botanic Garden een rij tot buiten in de kou staan. Plan hiervoor ook extra tijd in en zorg dat je zo min mogelijk metaal op zak hebt.
Vervolgens dan maar door naar het Lincoln Monument, waarbij we langs het in aanbouw zijnde, erg omstreden World War II Monument liepen. Door deze bouwactiviteiten was de Reflection Pond ontdaan van water, dus konden we op een unieke manier richting Lincoln Memorial lopen. Het monument zelf is ontzegwekkend - zeker als je je realiseert wat deze man voor de natie gedaan heeft - en zeker een goed moment waard.
Vervolgens kun je vlakbij zowel de Korean War Memorial als de Vietnam War Memorial vinden, beiden bijzonder indrukwekkende monumenten die de herinnering aan twee verschrikkelijke oorlogen levend houden. Vooral het Vietnammonument, een grote muur met de namen van de 58.000 Amerikaanse gesneuvelden, liet bij mij een diepe indruk achter: pas nu realiseer je je hoe ontzettend veel mensenlevens de oorlog alleen al aan Amerikaanse zijde heeft gekost.
Dit is niet alleen een herinneringsmonument en een tribuut aan de jonge soldaten van toen, maar tegelijkertijd een aanklacht tegen oorlog in het algemeen.
Tja, en zo vliegt een dag dan voorbij. Steven en ik hadden inmiddels vele blaren onder onze voeten en de felle kou maakte de boel er niet minder om, dus besloten we maar weer terug richting hotel te gaan, waarbij we nog door het gebied kwamen waar de George Washington University is gezeteld. Dit gebied zouden we later ook nog eens terugzien.
's Avonds hebben we heerlijk Thais gegeten bij Thai Tanic (dat ook ergens op 14th Street gelokaliseerd is, ca. 15 minuten lopen vanaf het Hilton) en daarna werden de twee meiden opgepikt door vrienden uit Baltimore. Voordat we afscheid namen, hebben we echter nog gezellig wat uurtjes doorgebracht in een studentenbar in het gebied van de universiteit. Dat was even leuk: een kan vol bier ("pint") voor slechts $8!
21 december: de laatste vakantiedag
De tijd was voorbij gevlogen, maar gelukkig hadden we nog één dag voor de boeg. We hadden 's ochtends afgesproken met AllesAmerika.com-redacteur Petra (lees haar blog; haar verslag van onze ontmoeting kun je vinden op datum 21 december 2003) en haar man Rick (die verbazingwekkend goed Nederlands spreekt) voor een kopje koffie. Zij woont in de buurt van Washington en het is natuurlijk wel leuk om te weten wie het gezicht achter de e-mails is.
Het bleek een succes: het gesprek verliep makkelijk en na de koffie boden ze ons een rit richting Jefferson Memorial aan. Ook het Franklin Delano Roosevelt (FDR) Memorial moesten we beslist zien, zei Petra, en vervolgens iets wat we niet in onze planning hadden staan: het Arlington National Cemetery.
Deze nationale begraafplaats ligt net over de Potomac in Virginia op het landgoed dat eens van de familie Custis-Lee was. Het Custis-Lee House, waar ook de fameuze Confederatiegeneraal Robert E. Lee heeft gewoond, staat op de top van de heuvel waaromheen later al die duizenden graven zijn geplaatst.
Inderdaad had Petra geen woord gelogen over deze indrukwekkende plek: we keken onze ogen uit. Hier kun je de begraafplaats van John F. Kennedy en zijn vrouw vinden, evenals dat van zijn broer Robert. Ook het Custis-Lee House is een bezoekje waard, zeker voor een Burgeroorlogfanaat zoals mijzelf.
Helaas was voor de oude slavenkwartieren annex boekwinkel geen tijd, want we wilden graag de plechtigheid bijwonen rondom de wisseling van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat. Overigens is dit graf momenteel leeg omdat de laatste onbekende soldaat die er lag in 1998 dankzij DNA-onderzoek ook is geïdentificeerd.
De wisseling van de wacht is een erg serieuze ceremonie die echter volledig de moeite van het bekijken waard is. Iedereen zat rustig op de treden van een ander monument te kijken hoe het begon (en wij wilden onze voeten wat rust geven), toen de opzichter van de wachtwisseling ons in luide stem meedeelde dat men bij deze plechtigheid overeind behoorde te blijven staan.
Een autoritaire man als dat weiger je uiteraard niks, dus gingen we maar weer staan. Vervolgens werd de nieuwe wachter uitgebreid geïnspecteerd door de opzichter en vervolgens nam door een serie zeer nauwkeurig uitgekiende stappen de nieuwe wachter de plaats van de oude in.
Na deze plechtigheid was het tijd om richting auto te gaan, want Petra en Rick moesten weer op huis aan. In plaats van een kort kopje koffie hadden ze ons al een halve dag vergezeld, en dat terwijl hun kids alleen thuis zaten! Ik wil beide dan ook bij deze nogmaals van harte bedanken voor hun gastvrijheid.
We werden op eigen verzoek afgezet bij de National Archives, waar ik de Declaration of Independence, U.S. Constitution en Bill of Rights wilde gaan bekijken. Ik denk dat deze documenten voor de meeste Nederlanders weinig betekenen, maar voor mij waren dit de documenten waar ik al heel veel over gelezen en geleerd had: zij hadden immers aan de wieg van de Verenigde Staten van Amerika gestaan. Erg indrukwekkend.
Ons bezoek aan Washington en de oostelijke VS sloten we af met het Smithsonian Museum of Air and Space, waar je alles leert over de historie van het vliegtuig en de ruimtevaart. Wederom weer erg indrukwekkend, want je vind er echte vliegtuigen die aan het plafond hangen, zoals de Spirit of St. Louis waarmee Charles Lindbergh als eerste de Atlantische Oceaan overvloog, een heuse V2-raket, een kopie van Skylab, een echte Spitfire en Messerschmitt 262, en vele andere lucht- en ruimtevaartuigen.
22 december: de vlucht terug naar huis
We vlogen terug via Washington Dulles, wat ongeveer een uur van het hotel vandaan ligt. Gelukkig vertrok onze vlucht pas om 14:30 uur, dus we hadden alle tijd om uit te checken en richting Dulles te reizen. Dit doe je als volgt: stap op de oranje metrolijn richting Vienna en stap uit bij West Falls Church (ca. 20-25 minuten met de metro). Daar kun je een speciale bus pakken die direct naar Dulles rijdt (kosten: $8 voor een enkeltje, $14 voor een retourtje).
Eenmaal daar aangekomen zijn we ingecheckt, uiteraard weer drie uur van tevoren zoals dat hoort bij internationale vluchten, en toen begon het wachten. Om half drie vloog Delta ons naar Atlanta en van daaruit vlogen we die avond verder naar Amsterdam Schiphol.
Het was een leuke, drukke, bijzondere, zelfs unieke vakantie geweest. Ik prijs me erg gelukkig in de wetenschap dat ik dingen heb meegemaakt die de meeste mensen nooit zullen meemaken en mensen ontmoet en herontmoet heb die inmiddels tot mijn meest innige vriendenkring behoren, ondanks de grote afstand en waterplas die ons scheidt.
Een vakantie om nooit te vergeten.
Enkele attracties met suggestie van benodigde tijdsduur
Uiteraard is dit volledig mijn eigen mening en een hele ruwe indicatie, sommige mensen zullen er meer tijd willen doorbrengen, anderen minder. Ik neem de reistijd naar een attractie uiteraard niet mee in de berekening, maar probeer wachttijd i.v.m. rijen wel te verwerken. Denk eraan dat de afstanden tussen de verschillende attracties binnen een stad behoorlijk groot kunnen zijn.
Philadelphia
- Visitor Center: 30 minuten
- Liberty Bell: 1 uur
- Independence Hall: 2,5 uur (toer)
New York City
- Empire State Building: 2,5 uur (incl. Skyride)
- Grand Central Station: 1 uur als je wilt shoppen
- United Nations: 1,5 uur (toer)
- Statue of Liberty en Ellis Island: 5 uur (incl. boottocht)
- Ground Zero: 45 minuten
- Little Italy en Chinatown: 3,5 uur totaal
- Central Park en omgeving: 6 uur
- Times Square: 30 minuten per bezoek (je wil er vast vaker terugkomen)
Washington, DC
- Witte Huis: 30 minuten (zonder toer)
- Capitool: 2 uur (toer)
- Smithsonian Museum of American History: 6 uur
- Smithsonian Museum of Air and Space: 6 uur
- U.S. Botanic Garden: 2 uur
- National Archives: 2 uur
- Lincoln/Korea/Vietnam Monuments: 1 uur totaal
- Jefferson/FDR Monuments: 45 minuten totaal
- Arlington National Cemetery (Virginia): 3 uur
Meegebrachte literatuur
Ik kan erg smullen van boeken over (de geschiedenis van) de VS, dus boekenzaken als Strand, Barnes & Noble en Borders doen mij flink watertanden. Ik lees vooral graag over de Amerikaanse Burgeroorlog. Van deze reis heb ik de volgende boeken meegenomen:
- Bryson, Bill. A Short History of Nearly Everything. New York: Broadway Books. ISBN 0-7679-0817-1.
- Davis, Burke. The Civil War: Strange and Fascinating Facts. New York: Wings Books. ISBN 0-517-37151-0.
- Davis, Kenneth C.. Don't Know Much About The Civil War (Everything You Need To Know About America's Greatest Conflict But Never Learned). New York: HarperCOllins. ISBN 0-380-71908-8.
- Freedman, Russell. Lincoln: A Photobiography. New York: Clarion Books. ISBN 0-395-51848-2.
- Gallman, Matthew J.. The Civil War Chronicle (The Only Day-By-Day Portrait). New York: Random House. ISBN 0-8129-3114-9.
- Hamilton, Neil A. Presidents: A Biographical Dictionary. New York: Checkmark Books. ISBN 0-8160-4199-7.
- Horwitz, Tony. Confederates in the Attic. New York: Vintage Books. ISBN 0-679-75833-X.
- Wilson Jr, Vincent. The Book of States.Brookville, MD: American History Research Associates. ISBN 0-910086-03-6.
