AA Home > Geschiedenis > Hillary Clinton
Hillary Clinton: de eerste Democratische presidentskandidaat voor 2016
Eigenlijk was dit voor niemand een verrassing: Hillary Clinton heeft zich weer kandidaat gesteld voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen. In dit artikel kunt u een analyse vinden van haar kandidaatschap en haar kansen in 2016.
Waarom was dit geen verrassing?
Hillary Clinton wilde al in 2008 dolgraag de eerste vrouwelijke president van de Verenigde Staten worden, maar helaas voor haar begon toen ook een charismatische Barack Obama aan een campagne en na een lange, moeilijke strijd moest Hillary zich gewonnen geven.
Haar brandende verlangen, dat ze al heeft sinds haar man Bill president werd in 1992, om haar plaats in de Amerikaanse geschiedenis op te eisen en haar nalatenschap meer te laten zijn dan "de vrouw van", is echter 8 jaar later niet minder intens. Dat er binnen een generatie een eerste vrouwelijke president zal zijn is bijna niet te ontkennen; dat het echter iemand anders dan Hillary zou zijn - dat is haar grootste nachtmerrie.
Hillary Clinton
Iedere oplettende burger in dit land zal het niet ontgaan zijn hoe groot de ambitie van de Clintons is, en sinds het einde van het presidentschap van haar man zeker Hillary zelf. Zij accepteerde niet voor niets een hoge positie in het eerste kabinet van Obama (zo bleef ze in de spotlights en kon ze haar cv versterken) en ze vertrok ook niet voor niets na vier jaar uit die positie (op die manier kon ze zich concentreren op de voorbereidingen voor 2016).
De vraag in Amerika was nooit echt òf Hillary zich kandidaat zou stellen, maar wanneer. Gelukkig is die vraag nu eindelijk van een antwoord voorzien.
Gaat Hillary het redden?
Hillary weet, net als de rest van de VS, dat dit haar allerlaatste kans is. Ze is inmiddels 67 jaar en zal, als ze wint, 69 jaar zijn als ze president wordt. Alleen Ronald Reagan was ouder toen hij president werd, dus nu geldt voor haar echt "nu of nooit".
De "Clinton-machine", zoals die in de VS ook wel bekend staat, draait al jaren op volle toeren. De aankondiging op zondag 12 april was niet het begin van de campagne van Hillary; het was niet meer dan een logische voortzetting van een plan dat al jarenlang in opbouw is. Hillary is de topkandidaat binnen het Democratische kamp en het zou me bijzonder verbazen als er nogmaals een verrassing plaatsheft zoals in 2008, toen Barack Obama uit het niets opdook en de nominatie onder haar neus wegstal.
De Clintons stoten zich niet twee keer aan dezelfde steen. Hillary's campagne zal anders zijn dan 8 jaar geleden, haar aandachtspunten zullen anders zijn, en ditmaal zullen ze er persoonlijk voor gezorgd hebben dat er binnen de Democratische Partij geen noemenswaardige tegenstander zal opduiken.
Ja, een aantal andere potentiële kandidaten zullen zich uiteindelijk melden, maar die zullen naar alle waarschijnlijkheid weinig tot geen serieuze kans hebben. De Clintons hebben de afgelopen jaren achter de schermen heel hard gewerkt om tegenstand al vroeg de kop in te drukken en zichzelf te positioneren als de eenheidskandidaat waar alle Democraten achter kunnen staan en dat lijkt gewerkt te hebben. De enige andere serieuze naam die gedurende het afgelopen jaar is genoemd is Elizabeth Warren, een populaire progressieve kandidaat met zeer vooruitstrevende ideeën, en het is tekenend dat Warren weinig gezegd heeft over haar mogelijke kandidaatschap, zowel voor als na de aankondiging van Clinton.
En hoe liggen Hillary's kansen buiten het Democratische kamp? Momenteel helemaal niet slecht. De Republikeinen zijn onderling verdeeld en de twee kampen - ultraconservatief versus gematigd - staan elkaar op dit moment op alle fronten naar de keel. Er is geen eensgezindheid te bekennen binnen de partij en er zijn veel kandidaten die zich in de strijd willen mengen, waaronder de eerder genoemde Ted Cruz, de zoon van Ron Paul genaamd Rand Paul die ook van de Tea Party-variëteit is, de meer gematigde Marco Rubio, en Jeb Bush uit de de Bush-clan.
Het gevecht om het Republikeinse kandidaatschap voor 2016 kan weleens een zeer pijnlijke en zware affaire worden, en de uiteindelijke kandidaat loopt het risico zwaarbeschadigd uit dat gevecht te komen. Als het Clinton lukt om zonder teveel moeite te doen aan de Democratische kant te winnen, kan ze zichzelf vrij eenvoudig positioneren als de kandidaat die vanaf 2016 effectief kan regeren, in tegenstelling tot de bekvechtende Republikeinen.
Mijn oordeel zo vroeg in deze race is dan ook dat Hillary's laatste kans een zeer goede is.
