AA Home > Reizen en vakantie > Rondreis met startpunt Arizona: Doockles

Rondreis van Doockles met startpunt Phoenix, Arizona

Route: Phoenix, Arizona naar San Francisco, Californië (16 dagen)

Rondreis beginnend in Arizona

Doockles volgde de volgende rondreis:

  • Dag 1 [1]: Aankomst in Phoenix
  • Dag 2 [1-2]: Phoenix naar Grand Canyon
  • Dag 3 [2-3]: Grand Canyon naar Page
  • Dag 4 [3-4]: Page naar Bryce Canyon
  • Dag 5 [4-5]: Bryce Canyon naar Zion
  • Dag 6 [5]: Zion
  • Dag 7 [5-6-7-8]: Zion via Valley of Fire naar Las Vegas
  • Dag 8 [8]: Las Vegas
  • Dag 9 [8-9-10]: Las Vegas via Death Valley naar Lone Pine
  • Dag 10 [10-11]: Lone Pine via Mono Lake naar Yosemite
  • Dag 11 [11]: Yosemite
  • Dag 12 [11-12]: Yosemite naar Napa Valley
  • Dag 13 [12-13]: Napa Valley naar San Francisco
  • Dag 14 [13]: San Francisco
  • Dag 15 [13]: San Francisco
  • Dag 16 [13]: Terugvlucht vanuit San Francisco

Commentaar van Doockles op deze route

Deze rondreis werd gedaan door forumlid Doockles en bedraagt 16 dagen. Bij deze rondreis begint u in Phoenix en eindigt u in San Francisco. Onderweg bezoekt u onder meer de Grand Canyon, Bryce Canyon, Zion, Las Vegas, Death Valley en Yosemite.

Na afloop van deze reis - gemaakt in 2008 - vroegen we forumlid Doockles naar de ervaringen van haar en haar partner. Wat beviel ze wel en niet aan de route? Hadden ze bepaalde dingen anders gedaan als ze de reis nog een keer over konden doen, en zijn er juist plaatsen waar ze niet genoeg tijd doorbrachten?

Hieronder Doockles’ uitgebreide verslag.

  • Geboekt via: Jetair, maar ook een aantal hotels zelf geboekt
  • Vliegmaatschappij: Continental Airlines
  • Vlucht heen: Brussel – Newark – Phoenix (In Newark hadden we zeer veel tijd om over te stappen: 4u45. Voldoende tijd voor Immigrations en de Douane dus. Door het slechte weer op Newark is onze volgende vlucht echter met 3u vertraging vertrokken.)
  • Vlucht terug: San Francisco – Newark – Brussel (Zeer vriendelijk personeel in San Francisco die ons op een vroegere vlucht geboekt hebben omdat onze eigenlijke vlucht vertraging had waardoor we onze aansluiting zouden missen. Opnieuw in Newark een uur vertraging gehad door het slechte weer.)

Huurauto geboekt bij Alamo (via Jetair). Door de vele uren vertraging zijn we onze huurauto pas om 22u30 kunnen gaan afhalen. Er was nog 1 wagen in onze klasse (Full size) over, dus we hebben niet zelf kunnen kiezen. Toen we met onze wagen vertrokken zagen we dat hij een lege tank had, terwijl we recht hadden op een volle. Er werd onmiddellijk iemand bijgehaald die onze tank even ging vullen. 5 minuten later konden we dan echt vetrekken. We hadden een Dodge Charger meegekregen met nog niet veel miles op de teller. We waren na afloop van onze reis echt tevreden over deze wagen.

Dag 1: Vlucht Brussel – Newark – Phoenix

Door de vele uren vertraging in Newark zijn we pas om 22u00 lokale tijd geland in plaats van 19u00. We waren dan ook zeer moe en zijn onmiddellijk gaan slapen. Ons eerste hotel, Courtyard Scottsdale Old Town, lag niet aan de luchthaven zelf, maar een beetje verder in Scottsdale. Het was een aangenaam hotel voor een eerste overnachting met naast de deur een Denny’s waar we de volgende morgen dan ook ons eerste Amerikaans ontbijt gegeten hebben.

Dag 2: Phoenix naar Grand Canyon

Vanuit Phoenix (Scottsdale) vertrokken we richting Grand Canyon. Onderweg maakten we een korte tussenstop in Williams: een dorpje langs de historische Route 66.

Toen we aan de Grand Canyon Village aankwamen was het al namiddag en konden we onmiddellijk inchecken in ons hotel: de Yavapai Lodge. Dit hotel is niet langs de rim gelegen waardoor je toch altijd een eindje moet wandelen voor je een goed zicht hebt op de Grand Canyon. Op zich vonden we dit geen probleem, maar misschien nemen we volgende keer toch een hotel dat iets dichter bij de rim gelegen is.

Om onze eerste dag af te sluiten hebben we de bus genomen die ons langs de verschillende uitzichtpunten bracht. We stapten uit bij Maricopa Point om een eerste indruk van de Grand Canyon te krijgen. We keken goed rond en namen opnieuw de bus naar het volgende uitkijkpunt: Powell Point. Elk uitkijkpunt is anders en je kan eeuwig blijven kijken naar de verschillende rotsen, kleuren, vegetatietypes, enzovoort. Van Powell Point maakten we een korte wandeling langs de rim tot aan het laatste uitkijkpunt dat mogelijk was: Hopi Point. Omwille van de werken aan de Hermits Rest Road (2008) reden de bussen niet verder dan Hopi Point.

Dag 3: Grand Canyon naar Page

Vandaag stond de zonsopgang als eerste op het programma. Dit betekende natuurlijk vroeg opstaan, maar voor zoiets uniek hadden we dit wel over. Het gaf ons bovendien de gelegenheid om daarna in alle rust nog wat langs de rim te wandelen en te ontbijten. Na ons ontbijt zetten we onze reis verder naar de oostelijke uitgang van het park. Onderweg waren er nog een aantal uitzichtpunten die zeker de moeite waard zijn! Je hebt hier een totaal ander zicht op de Grand Canyon. Vooral Lipan Point was echt mooi: hier heb je een mooi zicht op de Colorado River die helemaal beneden in de Canyon stroomt.

Na een bezoekje aan de vele uitkijkpunten langs de oostelijke kant, ging onze reis verder richting Page. Onderweg zijn we gestopt aan Horseshoe Bend: een grote hoefijzervormige bocht in de Colorado River. We parkeerden onze auto op de parking en vandaar uit was het nog een mile wandelen tot aan de rand. Het was een vermoeiende wandeling door het zand, maar zeker de moeite waard!

Onze dag sloten we af met een bezoek aan de Lower Antelope Canyon in Page. We kozen voor de rustigere Lower Antelope Canyon. Op een plannetje werd getoond waar we naartoe moesten wandelen en hoe de ingang – een opening in de grond – er uit zou zien. Het zou een “10 minute walk” zijn, maar na 2 minuten hadden we de ingang van de kloof al gevonden. De Lower Canyon is echt spectaculair en zeker een aanrader! We kunnen wel niet vergelijken met de Upper Canyon, maar wie van een beetje klim- en klauterwerk houdt zal dit zeker leuk vinden. De Lower Canyon is zo’n 900m lang en achter elke bocht schuilt wel een ander spectaculair zicht. Geweldig!

Ons hotel in Page, de Best Western Arizona Inn, vonden we niet zo geweldig. De kamer viel wel mee, maar het personeel was niet vriendelijk en eerder lui. Als we nog eens in Page komen, boeken we beslist een ander hotel.

Dag 4: Page naar Bryce Canyon

Vandaag vertrokken we richting Bryce Canyon. Na een paar mile passeerden we eerst nog langs de Glen Canyon Dam. We hadden gehoord dat er een rondleiding was om de dam te bezoeken dus trokken we naar het Visitors Center. Om 10u30 zou de volgende tour beginnen en er was gelukkig nog plaats op deze (in 2008 nog gratis) tour. Onze tour begon met een bezoek aan de bovenkant van de dam. We kregen de nodige uitleg en konden al wat foto’s nemen. Hierna namen we de lift tot helemaal beneden aan de voet van de dam. Hier bevindt zich de elektriciteitscentrale. Het ging weer met de lift naar boven en daarna terug naar het Vistors center. Het was een interessante rondleiding van zo’n 45 minuten over het ontstaan en de werking van de dam. Van de Glen Canyon Dam zijn we verder door gereden naar Bryce Canyon. Daar aangekomen reden we met onze wagen het park in om een aantal uitzichtpunten te bezoeken. Onze eerste halte was Bryce Point. Hier kregen we onze eerste indrukken over het befaamde amfitheater van Bryce Canyon met zijn hoodoo’s. Van Bryce Point ging het verder naar Inspiration Point, Sunset Point en tenslotte Sunrise Point. Stuk voor stuk mooie plaatsen waar je van een geweldig uitzicht kan genieten! Overnachten deden we in de Bryce View Lodge dat net buiten het park gelegen was.

Dag 5: Bryce Canyon naar Zion

Deze voormiddag stonden er nog een aantal wandelingen in Bryce Canyon op het programma. We besloten om dit keer de shuttlebus tot in het park te nemen. In het park was het – net zoals de voorbije dagen – eigenlijk heel rustig. We begonnen met de Navajo Loop Trail die ons naar beneden in de canyon zou leiden. Onderweg kwamen we langs Wallstreet. Deze plek had zijn naam niet gestolen, want we liepen letterlijk in een smalle kloof tussen muren van steen. Tijdens onze wandeling passeerden we ook nog langs Thor’s Hammer en de Two bridges. Het afdalen in de canyon ging vlotjes en we liepen voor het grootste deel in de schaduw. Ook het stuk terug naar omhoog was niet zo zwaar dan we gedacht hadden. Het was eigenlijk een hele mooie en afwisselende trail. Zeker een aanrader!

Terug aan ons beginpunt namen we de bus naar het volgende uitkijkpunt – Sunrise Point – om daar een stukje van de Queens Garden Trail te wandelen. We wandelden de trail naar beneden tot we een zijwegje konden inslagen om naar Queen Victoria te gaan kijken. Hierna zijn we terug omhoog gewandeld langs dezelfde weg. Het uitzicht op deze trail was veel minder afwisselend dan de vorige en hij was ook zwaarder dan we verwacht hadden.

Van hieruit ging het verder naar Zion. Onze eerste stop in het park was Checkerboard Mesa. Daarna reden we verder het park in en passeerden eerst een kleine en daarna een grote tunnel. Ons hotel, Cliffrose Lodge & Gardens, lag aan de andere kant van het park, in Springdale, dus moesten we Zion eerst weer uitrijden langs de zuidelijke ingang. Onze kamer had een groot kingsize bed en ook een hele grote flat-tv. Het was een zeer mooie kamer, zo niet de mooiste van heel onze reis! Het hotel had ook een mooie tuin met zwembad en bubbelbad.

In Zion mogen alleen maar shuttlebussen rijden, dus liepen we tot aan het Visitors Center om daar op de bus te springen. We stopten aan de Courtyard of the Patriarchs waar we een mooi uitzicht hadden op de drie bergtoppen Abraham, Isaac en Jacobus. We namen opnieuw een shuttlebus om verder het park in te rijden en stapten een paar haltes verder af aan The Grotto. Van hieruit wandelden we terug naar de vorige halte – Zion Lodge – waar we opnieuw de bus namen om het park weer uit te rijden.

’s Avonds hebben we gegeten in de Spotted Dog. Dit restaurant was al door verschillende mensen van het AllesAmerika forum aangeraden. Het eten (een pasta en meat pizza) was er inderdaad zeer lekker! Ook de bediening was zeer verzorgd.

Dag 6: Zion

Vandaag hadden we Angel’s Landing als hoofdwandeling uitgekozen, één van de lastigste wandelingen met flink wat klimwerk. Met minstens 4 liter water en 1 liter cola in de rugzakken namen we de shuttlebus tot de afstapplaats The Grotto waar onze trail begon. Het eerste deel was niet al te steil, maar werd wel wat bemoeilijkt door het mulle zand. Eens daar voorbij ging het echter al een stuk steiler naar boven en kwamen we aan de Refrigerator Canyon. Deze frisse canyon werd gevolgd door opnieuw een steile beklimming.

Na 21 bochten bereikten we een eerste hoogtepunt van onze beklimming: Scout’s Overlook. Van hieruit had je al een mooi uitzicht over Zion. Onze beklimming was hier nog niet gedaan. Het stuk dat wij nog moesten overbruggen zag er echt vreselijk uit: steil, smal en langs beide kanten een afgrond. Het zag er gelukkig erger uit dan het eigenlijk was. Het eerste deel was serieus klimmen. Gelukkig waren er regelmatig kettingen aan de stenen bevestigd waaraan we ons omhoog konden trekken. Het was relatief rustig onderweg waardoor we niet te veel mensen moesten kruisen.

Na 45 minuten klimmen bereikten we eindelijk het eindpunt: Angel’s Landing! Wat een zicht hadden we daar over Zion! We namen de nodige foto’s van het uitzicht en na wat rusten begonnen we aan onze terugweg. Na een uurtje afdalen, met af en toe wat foto-stops, bereikten we opnieuw Scout’s Overlook en wandelden we verder naar beneden.

Onze dag sloten we af met een kleine wandeling naar de Lower Emerald Pool: een eenvoudig tochtje van nog geen half uur.

Dag 7: Zion via Valley of Fire naar Las Vegas

Vandaag vertrokken we naar onze volgende bestemming: Las Vegas! Onderweg hadden we de kans om nog een extra park mee te pikken, namelijk Valley of Fire State Park. Het park bestond uit typische rode rotsen en was zeer mooi. We hielden een lunch-stop nabij Mouse’s Tank en reden daarna nog langs Elephant Rock, Seven Sisters, Rainbow Vista, Atlatl Rock met zijn oude rotsschilderingen en Beehives.

Door de zeer hoge temperaturen (minstens 40°C in de schaduw) konden we spijtig genoeg geen grote wandelingen maken en was het telkens rap auto uit, rondkijken, foto maken en terug auto in. We zullen het park zeker nog eens moeten bezoeken als het wat frisser is, want het zag er echt de moeite waard uit!

Hierna was het tijd om de rust en stilte achter ons te laten en naar Las Vegas te trekken. Bij ons hotel, Excalibur, maakten we gebruik van de valet parking. We kregen een kamer toegewezen op verdieping 22 en na een telefoontje naar de balie werden onze koffers netjes naar onze kamer gebracht. Onze kamer viel eigenlijk een beetje tegen. Heel modern was het allemaal niet meer.

Nu was het tijd om ons hotel en de rest van Las Vegas te verkennen. We passeerden langs een aantal winkeltjes en eetgelegenheden en namen de roltrap naar het naburige hotel: Luxor met zijn piramide en sfinx. We zetten onze tocht verder naar New York New York met zijn Empire State Building, Vrijheidsbeeld en rollercoaster. Je vindt er straten uit New York, bomen, winkeltjes, time square, enzovoort. Naast de vele slotmachines, poker- en blackjacktafels was er ook een ESPN zone waar verschillende sportwedstrijden uitgezonden werden en waar je op deze wedstrijden kon gokken.

Terug buiten staken we de strip over naar de MGM Grand. We liepen verder langs de strip en kwamen een beetje verder M&M World tegen: een vier verdiepingen tellende winkel over M&M’s! Ondertussen begon het al iets donkerder te worden. Het werd dus tijd om ons richting de fonteinen van de Bellagio te begeven. We namen nog een aantal foto’s van Planet Hollywood en Paris met hun lichtjes en staken de strip opnieuw over richting Bellagio. We hadden geluk, want het schouwspel liet niet al te lang op zich wachten. De fontein-show was zeer indrukwekkend! Het leek wel vuurwerk dat afgeschoten werd, georchestreerd op elke keer een ander wijsje. Op onze terugweg naar Excalibur brachten we tenslotte nog een blitsbezoek aan Paris met zijn Eiffeltoren.

Dag 8: Las Vegas

Vandaag zou onze dag gevuld worden met bezoekjes aan de verschillende hotels langs de strip die we gisteren nog niet gezien hadden. We liepen langs Planet Hollywood en zijn one mile shopping. Zoals de Bellagio zijn fonteinen heeft, heeft dit hotel zijn Thunderstorm. Dit was echter nogal zwakjes in vergelijking met de fonteinen van de Bellagio gisterenavond.

We passeerden The Mirage en brachten hierna een bezoekje aan de Venetian. Zowel binnen als buiten waren er duidelijke verwijzingen naar het echte Venetië: gondels die over het water dreven, de Rialtobrug, het San Marco plein, de toren, enzovoort. Opnieuw buiten namen we nog vlug een fotootje van Treasure Island en de Wynn en brachten we een kort bezoek aan The Mirage. Onze volgende stop werd Caesers Palace en als laatste stond de Bellagio op het programma. We liepen langs de sjieke kledingswinkels door het casino naar de lobby en de thematuinen. De tuinen waren mooi, sierlijk, maar niet uitzonderlijk.

Dag 9: Las Vegas via Death Valley naar Lone Pine

Vandaag moesten we Las Vegas opnieuw verlaten. We tankten onze auto vol en gingen op weg naar Death Valley. Onze eerste stop was Badwater, met 87 meter onder zeeniveau het laagste punt van de VS. Hierna reden we via een onverhard pad naar Devil’s Golfcourse met wat ruwere zoutafzettingen. De volgende halte werd Zabriskie Point met een aantal heel mooie uitzichten over verschillende rotsformaties! Na een korte middagpauze nabij Furnace Creek ging het verder richting Visitors center. Het was een beetje oud, maar we konden er toch aflezen dat het nu 49°C was in de schaduw. Na een korte stop aan Sand Dunes verlieten we via een bergpas dit zeer mooie, maar warme park.

We hadden een hotel geboekt in Lone Pine: het Best Western Frontier Motel. Om af te koelen van de hitte van Death Valley namen we een plons in het fijne buitenzwembad. Daarna trokken we naar het centrum van Lone Pine. We aten in een Mexicaans restaurant: zeer lekker en niet duur! Maar het woord “pikant” kreeg er toch nog net een diepere dimensie dan we gewend waren, want onze beide gerechten waren wel zeeeeeer pikant.

Dag 10: Lone Pine – Yosemite

Een paar uur rijden verwijderd van Lone Pine ligt Mono Lake, een meer op een 10-tal miles van de Tioga-pas. We werden begroet door de vriendelijke parkranger die zelfs wist dat er in België 3 talen werden gesproken en voor ons een Nederlandse tekst met uitleg bovenhaalde.

Na een 20-tal minuten bereikten we de oever van het meer, waar we de typische “tufa’s” konden zien, en de rand rond het water zwart zag van de kleine vliegjes. Gelukkig had je er totaal geen last van, ze bleven enkel aan de waterrand rondkruipen, en doken af en toe in het meer zelf.

Na de middag was het tijd om ons aan de Tioga-pas te wagen. Na gisteren op het laagste en heetste punt van de VS geweest te zijn, gingen we nu rijden op de hoogste berijdbare weg van de VS: op meer dan 3000 meter hoogte en nog maar sinds een paar weken sneeuwvrij. Van grote contrasten gesproken! De pas was vrij gemakkelijk op te rijden, zelfs met onze zwaar beladen wagen. Na een paar miles kwamen we al aan Elery Lake waar we de nodige foto’s maakten.

Daarna zijn we even gestopt aan het van Tuolumne Meadows en reden we verder langs Tenaya Lake. De volgende halte was Olmsted Point waar je flink wat kan leren over geologie: ijs en andere weersinvloeden hebben er een rots erg glad afgeschraapt, maar er ook een paar grote losse stenen op achter gelaten. Zeer bizar, maar erg knap om zien!

Alvorens ons hotel op te zoeken, zijn we nog even afgedraaid aan de Bridalveil Falls, één van de mooiere watervallen in dit park. We reden daarna nog even verder het park in om wat foto’s te maken van El Capitan. Niet zonder enige moeite vonden we daarna ons hotel, de Cedar Lodge, dat blijkbaar toch vrij ver buiten het park gelegen was.

Dag 11: Yosemite

Aangezien Yosemite één van de drukst bezochte plaatsen in de VS is, wisten we wat ons te doen stond: op tijd uit de veren en richting park vertrekken. Van ons hotel naar de ingang was het toch nog een eindje rijden en de parkings durfden al eens vol te staan op drukke dagen.

We parkeerden ons op één van de parkings en via de goedgevulde shuttlebus reden we naar Happy Isles vanwaar onze trail begon naar twee watervallen: Vernal Fall en de hoger gelegen Nevada Fall. Tot aan Vernall Fall was het toch meer dan 2 miles stappen, meestal flink stijl bergop. Eens voorbij de footbridge (waar je al een mooi zicht hebt op de waterval!) ging het via uit de rotsen gehouwen treden sterk bergop. Het uitzicht bovenaan de eerste waterval was erg knap! We zagen o.a. Grizzly Peak, Half Dome en vele regenbogen in het water van de waterval. We klommen nog een paar honderd meter hoger om mooi zicht te hebben op de Nevada Fall om van daaruit via de John Muir Trail terug naar beneden af te dalen.

Na onze middagpauze trokken we opnieuw naar Yosemite Village. Via een korte wandeling kwamen we bij de hoogste waterval van de VS: Yosemite Falls. We kozen om enkel naar de Lower Fall te gaan kijken. De Upper Fall zou opnieuw meerdere uren klimwerk betekenen en dat was na ons voormiddagprogramma wel wat te veel. Gelukkig was de Upper Fall tijdens de wandeling goed zichtbaar en hadden we op een bepaald moment zelfs zicht op de 3 delen van deze grote waterval!

We namen opnieuw een overvolle shuttlebus richting onze parking en via een korte halte om de “Three Brothers” te bezichtigen reden we met onze wagen moe maar voldaan terug het park uit.

Dag 12: Yosemite – Napa Valley

Onze laatste (voormid)dag in Yosemite gebruikten we om naar de sequoia’s in Tuolumne Grove te wandelen. Een wandeling van een kleine 3u werd gezegd, maar wij hebben er toch veel minder lang over gedaan. Het was sterk afdalen tot aan de sequoia’s, dus dat beloofde voor de terugweg een hele hoop klimwerk natuurlijk. De bomen zagen er inderdaad gigantisch uit! Er was een fijn leerpad aangelegd en in een omgevallen exemplaar kon je zelfs meerdere meters inkruipen. De weg terug naar boven ging een stuk moeizamer. Het was flink bergop, maar toch hielden we een hoog tempo aan zodat we voor deze hike eigenlijk maar 2u nodig hadden gehad.

Tijd om Yosemite achter ons te laten en richting Napa te trekken. De rit naar Napa duurde toch wel erg lang. De weg die we genomen hadden (CA4 en CA12) was vrij druk en het waren bovendien ook geen aangename wegen om op te rijden.

Aangekomen in ons hotel Bel Abri (niet zover van het centrum van Napa zelf) kregen we al direct een voorproefje van de regio. Er stonden verschillende flessen wijn om van te proeven en we vonden ze zeker niet slecht. Na het vele fastfood eten wilden we weer eens iets normaal en we kozen een Italiaans restaurant in Napa centrum uit waar we zeer lekker gegeten hebben!

Dag 13: Napa Valley – San Francisco

Vandaag gingen we Napa Valley verder verkennen. De bedoeling was om een aantal wijnen te gaan proeven, maar geen van ons beide had eigenlijk zin om in de voormiddag al wijn te proeven. Bovendien betaal je bijna overal 10$ per persoon om te kunnen proeven en dat vonden we toch wel wat veel. Zeker als je vergelijkt met onze reis vorig jaar in Italië waar het bijna altijd gratis was. We besloten gewoon wat rond te rijden in de vallei. We vertrokken langs de Silverado Trail en keerden terug langs Highway 29. Het was enorm druk zodat je niet eens kon genieten van de omgeving en niet rustig kon rondkijken naar de verschillende wineries langs de kant van de weg. Onderweg zijn we natuurlijk wel een aantal bekende tegen gekomen: Mondavi, Beringen, Coppola,…

Na onze wijnroute reden we verder door naar San Francisco, het eindpunt van onze reis. Onderweg stopten we in Sausalito, een klein dorpje langs de kust waar je normaal een mooi zicht hebt op Alcatraz en de baai van San Francisco. Vandaag was het spijtig genoeg zeer mistig door de rook van de bosbranden in de buurt en was er van een mooi zicht spijtig genoeg niet veel sprake.

We reden terug de Interstate op en na een paar minuten kwamen we aan de Golden Gate Bridge. Met behulp van onze GPS vonden we snel de weg naar ons hotel: de Holliday Inn Express.

Het was nog niet al te laat dus gingen we Fisherman’s Wharf en Pier 39 verkennen dat niet zo ver van ons hotel gelegen was. We voelden ons weer direct in de normale wereld. Gedaan met bizarre natuurmonumenten, watervallen, rotsen, mooie kleuren, stilte, natuur, Amerika en vooral gedaan met de warmte! We wandelden op Pier 39 tussen alle prullenwinkeltjes en eetgelegenheden. We trokken richting Lombard Street om naar de meest bochtige straat van San Francisco te kijken. Dit was verder dan gedacht en een heel stuk klimmen. Na een aantal blokken wandelen kwamen we boven aan de bochtige straat. Uiteraard waren er hier veel toeristen die deze weg zelf met hun wagen naar beneden wilden rijden. Wij wandelden naar beneden en trokken onderweg foto’s van de auto’s die een poging waagden.

Dag 14: San Francisco

Het eerste dat vandaag op ons programma stond, was de auto opnieuw binnen brengen bij Alamo. We waren toch niet van plan onze Dodge in de stad zelf veel te gebruiken, aangezien het meeste wel te voet te doen valt.

We wandelden naar Union Square, maar daar was niet zo veel te zien. We wandelden verder naar de befaamde Bloomingdale’s en Nordstrom: gigantisch groot! Daarna gingen we verder naar SoMa, South of Market, om er even door te wandelen. We bewonderden o.a. het Museum van Moderne kunst, Yerba Buena Gardens en het Jewish Museum of Modern Art. Ook de wolkenkrabbers van het Financial District kan je ook goed bekijken vanaf hier. Daarna trokken we stilaan terug naar het noorden, richting Chinatown.

We hadden voor vandaag de avondtour op Alcatraz geboekt, dus het werd stilaan tijd om ons opnieuw in die richting te begeven. Een korte rustpauze in ons hotel zorgde er voor dat we fit en wel stonden aan te schuiven om de boot te nemen naar Alcatraz. Er was ons verteld dat de avondtour de leukste was. Zeker omwille van de mooie zichten op de stad zelf. Jammer dat er bij ons zo veel mist hing zodat dat toch wel redelijk… de mist in ging.

Alcatraz zelf is echter erg de moeite! Er wordt door de gidsen boeiend verteld over de levenswandel van verschillende “gasten” op dit eiland en binnen kan je zowat het hele complex bewonderen door middel van een audiogids. Hierin vertellen zowel de bewakers als ex-gevangenen hoe ze Alcatraz aan den lijve ondervonden.

Dag 15: San Francisco

Vandaag was onze laatste dag hier in de USA. We hadden echter nog veel te doen, dus begonnen we op tijd met een wandeling door North Beach: de Italiaanse wijk van de stad. We klommen tijdens deze tocht naar o.a. de Coit Tower waar je een mooi zicht hebt op de San Francisco Oakland Bay Bridge met de twee baanvakken boven elkaar. Op onze wandeling hielden we verder halt aan de Vesuvio en de City Lights Bookstore. Het oude Caffé Tosca was helaas nog niet open om er van hun befaamde huis-cappucino te genieten.

San Francisco is erg gekend om zijn Cable Cars en het hoofdhuis waaruit ze aangedreven worden kan bezocht worden. Er is ook een klein museum bij dat wel eens interessant is om te bezoeken!

Na de middag trokken we naar de wijk Nob Hill om de mooie huizen te bewonderen. Vervolgens gingen we uitwaaien op de Hyde Street Pier waar we zowaar toch een paar foto’s konden maken van de Golden Gate Bridge en Alcatraz. Op deze pier waren ook veel mensen aan het vissen naar krab en ja er werden serieuze exemplaren boven gehaald!

Een kort bezoek aan Ghirardelli’s (een lokale chocolade-maker) leidde ons verder naar the Cannery waar we op zoek gingen naar Jack’s Cannery met zijn 68 bieren van de tap. Onze laatste maaltijd op Amerikaanse bodem genoten we in een uitstekend Italiaans restaurant op Fisherman’s Wharf en werd afgesloten met een meer dan geslaagde Margarita.

Dag 16: Vertrek uit San Francisco

Een shuttlebusje bracht ons al om 5u30 naar San Francisco International Airport. Rond 6u30 hoorden we plots onze naam omroepen in de luchthaven en werden we gevraagd ons naar een bepaalde gate te begeven. Onze vlucht naar Newark had blijkbaar vertraging en nu bestond de kans dat we daar onze aansluiting naar Brussel zouden missen. Continental bood ons dus aan om de vlucht die 1,5u vroeger vertrok te nemen. Dat namen we maar al te graag aan. Knappe service! En zo stegen we al om 7u05 op richting thuis.

Wat zouden we anders doen?

  • We zouden zeker voor een aantal plaatsen een ander hotel boeken. Dichter bij de natuur zitten is veel aangenamer!
    • Grand Canyon: een hotel nemen dat dichter bij de rim gelegen is.
    • Page: zeker een ander hotel boeken. De Best Western Arizona Inn had echt geen goede service!
    • Las Vegas: we zaten hier in het weekend waardoor alle hotels zeer duur waren. Excalibur was niet slecht, maar je kan zeker een beter hotel vinden langs de strip!
    • Yosemite: de Cedar Lodge was het enige hotel dat nog vrij was in onze periode. Volgende keer toch liever wat dichterbij, want elke dag nog een eindje rijden vonden wij niet zo aangenaam.
  • Het bezoek aan Napa zouden we schrappen. Je moet hier veel meer tijd voor kunnen vrijmaken wil je hier rustig kunnen rondrijden en genieten van de wijn. Napa Valley is ook helemaal niet gezellig om door te rijden. Blijkbaar zijn Sonoma en Russian River veel aangenamer.

De hoogtepunten van onze reis:

  • Grand Canyon
  • Horseshoe Bend
  • Lower Antelope Canyon
  • Bryce Canyon
  • Angel’s Landing in Zion
  • Cliffrose Lodge & Gardens hotel in Springdale!!
  • Valley of Fire
  • Las Vegas
  • Death Valley
  • Mono Lake
  • Yosemite

Meer Amerika-reisverhalen lezen

Terug naar de AllesAmerika.com homepage

Adverteren?

Exit Reizen
Amerikaspecialist

Cheaptickets
Goedkope vliegtickets

Cheaptickets
Goedkope vliegtickets

EF
Cursus Engels in het buitenland

American Vacations
Uw VS-maatreis

US Foodz
US Food & Drinks

Goedkoop naar Europa bellen vanuit de VS met uw mobiel

Canvas Company
Uw VS-vakantiefoto op canvas: bestel hem hier