AA Home > Alle 50 staten > Alaska
Alles over Alaska: de Inside Passage
De Inside Passage is een kustgebied met binnenvaartroute in Alaska en Canada dat veelvuldig door schepen wordt gebruikt om het soms slechte oceaanweer te vermijden.
Zuidoost Alaska ligt op dezelfde breedtegraad als Schotland en Denemarken en ligt slechts 900 km van Seattle. De landoppervlakte is ongeveer gelijk aan de staat Maine en bestaat uit verschillende grote eilanden, duizenden kleine eilandjes en een smalle strook ondoordringbaar bosland dat aan Canada grenst.
Het meeste Alaskaanse hout komt uit deze wouden en van de eilanden.
Eilandje in de Inside Passage
Het grootste deel van de 60.000 inwoners van het zuidoosten (uitgezonderd die uit Juneau), werken in de visserij, de houthandel of het toerisme. De bossen in zuidoost Alaska zijn subarctisch regenwoud. Er valt dan ook aanmerkelijk meer regen dan in de rest van de staat.
De vorm van transport in de Inside Passage is de Alaska Marine Highway (Ferry). De AMH is eigendom van de staat met 9 traditionele schepen en 2 fast-ferries. Het is een uniek ferrysysteem dat passagiers en voertuigen vervoert over een afstand van 5300 km langs de kust. Dat alles in een omgeving van ongeëvenaarde schoonheid.
Toegang tot de Inside Passage
De zuidelijkste haven van de Alaska Marine Highway is Bellingham. Deze stad ligt 140 km ten noorden van Seattle.
Ga je hier aan boord van de ferry, dan vaar je eerst nog door het Canadese deel van de Inside Passage, langs Vancouver en Vancouver Island. Vancouver is geen aanleghaven voor AMH. Canada heeft zijn eigen ferrysysteem (BC-ferries).
De eerste haven waar de AMH aanlegt is Prince Rupert. Prince Rupert ligt in Britisch Columbia, Canada, en is de plaats waar je eventueel van BC-ferries kunt overstappen op AMH ferries. Vanaf hier vaar je de Alaskaanse Inside Passage in.
Grootste steden en dorpen in het Alaskaanse deel van de Inside Passage
Hieronder volgt een beschrijving van de grootste steden en dorpen van de Inside Passage in Alaska, evenals een beschrijving van hun attracties.
Ketchikan
Ketchikan heeft ongeveer 8000 inwoners. Ongeveer 20% van de inwoners stammen af van de Tlingit, Haida of Tsimshian Indianen. Ketchikan beschikt over de grootste collectie totempalen ter wereld. Ze zijn o.a. te zien in Saxman Native Village en Bight State Park.
Het Totem Heritage Center is een historische plaats waar palen te zien zijn die gered zijn uit verlaten dorpen. In Saxmans Carving Center kun je houtsnijders aan het werk zien.
Misty Fjords is een beschermd gebied en wordt beheerd door de US Forest Service. De waterwegen zijn lang geleden gevormd door gletsjers. Het gebied ligt 60 km ten zuiden van Ketchikan en is toegankelijk met een boot of watervliegtuig.
Ketchikan ligt middenin het Tongass National Forest, het grootste bosgebied in de US. Het strekt zich uit van Ketchikan tot Yakutat. In en om Ketchikan zie het Tongass als je langs de kust vaart, een van de trails loopt of naar een afgelegen meer vliegt. Het regenwoud is een deel van de leefstijl in zuidoost Alaska. Het levert hout voor de industrie, de basisbehoeften voor het dagelijks leven van de stammen die nog in dit gebied wonen, en is leefgebied voor vogels en andere dieren.
Wrangell
Wrangell telt ongeveer 2300 inwoners en ligt aan de monding van de machtige Stikine River (Grote rivier in Tlingit). De eerste inwoners waren Tlingit Indianen, die aan het eind van de 18e eeuw de Stikine River afzakten om zich aan de kust te vestigen.
Lang voor die tijd echter, zon 8000 jaar geleden hebben aan de kust al mensen gewoond. Dat is te zien aan de petroglyfen, die in heel zuidoost Alaska gevonden zijn, maar zich concentreren in de omgeving van Wrangell. Petroglyph Beach is een beschermde historische plaats. Het strand bevindt zich 800 meter van de stad en geeft bezoekers de gelegenheid meer dan 40 petroglyfen te bewonderen en te fotograferen. Het is de grootste concentratie van rock art in heel zuidoost Alaska.
Ook in Wrangell vindt je veel Indiaanse kunst en totempalen, o.a. in Kiksetti Totem Park, Chief Shakes Island en het Tribal House.
Anan Creek is de uitgelezen mogelijkheid voor bearviewing in Wrangell.
Anan Creek is een oude Tlingit visplaats bij een waterval, waar de US Forest Service een platform heeft gebouwd van waar je zwarte en bruine beren hun maaltijd van zalm kunt zien vangen.
Petersburg
Petersburg met zijn 3000 inwoners ligt halverwege Ketchikan en Juneau, aan het einde van een smalle zeearm, Wrangell Narrows, erg smal maar wondermooi. Petersburg is anders dan andere Alaskaanse steden. Het is geen kampeer- en cabin-stad. De Noor Peter Buschmann stichtte de stad in 1897. Hij bouwde een houtzagerij en een visverwerkingsfabriek. De stad is hier zorgvuldig omheen gebouwd.
Petersburg heeft een van de grootste zalmvloten van Alaska.
Petersburg is een van de aantrekkelijkste steden voor fotografen, spik-en-span schoon met de witte visserboten in de haven en de natuurlijke schoonheid van de ligging aan het water met hier en daar een eilandje.
Petersburg is de ideale vertrekplaats voor whalewatching in de Frederick Sound. In de zomer komen hier 500 bultruggen foerageren, evenals orkas, zeeleeuwen, zeehonden en dolfijnen.
Prince of Wales Island
Prince of Wales Island is het op twee na grootste eiland van de US. Alleen Hawaï en Kodiak zijn groter.
Het eiland heeft 1600 km kustlijn met talloze baaien en baaitjes. Er is ongeveer 2250 km aan wegen, waarvan de helft onderhouden is.
De meeste wegen zijn gebouwd om het hout te transporteren naar de havens. Er zijn elf stadjes en dorpen op het eiland, variërend qua inwonertal van 35 tot 1400.
Het eiland kent nog ongerepte schoonheid, er zit veel wild zoals walvissen, zeehonden, dolfijnen, beren, herten, wolven, minks en zeeotters.
Je kunt hier bijzonder goed vissen. Er zit forel en vijf soorten zalm.
Sitka
Sitka is door de Russen ontdekt in 1741, in 1804 door de Tlingit verdreven. In 1784 heroverden de Russen Sitka weer en hielden het in handen tot de overdracht aan de US in 1867. Sitka heeft nog steeds veel Russische invloeden. Het is de hoofdstad van Alaska geweest tot 1912 toen het Gouvernement verplaatst werd naar Juneau. De vulkaan Mt. Edgecunb domineert de horizon en kleine bloempotachtige eilandjes liggen voor de kust, een prachtige omgeving om te kajakken.
Het Alaska Raptor Center is het belangrijkste arenden opvangcentrum van Alaska.
Het is hiermee ook de grootste trekpleister van Sitka. Ieder jaar worden tussen de 100 en 200 adelaars verzorgd en zo mogelijk teruggezet in de natuur. Het centrum heeft ook een educatieve functie en is een bezoek waard.
In het Sitka National Historic Park is de geschiedenis van Sitka en de Russische bezetting te zien.
Juneau
Qua ligging is Juneau niet te verslaan. De prachtige waterwegen en fjorden in de nabijheid, het regenwoud, de hoge bergmeren het Juneau Icefield en de Mendenhall Gletsjer, het is allemaal binnen handbereik.
Juneau is echter niet alleen een goede plek voor sightseeing, het heeft ook mooie winkels, restaurants, theaters en bars.
Sinds kort heeft Juneau meer kerken dan bars. Drie daarvan worden beschouwd als must voor de bezoeker. De Russisch Orthodoxe kerk in het centrum is zo uniek, dat mag je niet missen. De Chapel by the Lake, 12 mile noordwest op de Glacier Highway, heeft een spectaculair glas-in-lood raam van het meer, het bos, de bergen en Mendelhall Glacier. The Shrine of St. Therese, mile 23 op de Glacier Highway, staat op een unieke plaats en heeft een interessante historie.
Vanuit Juneau kun je alle kanten uit: naar Glacier Bay National Park, een vlucht van 30 minuten. Admiralty Island kun je zien liggen vanuit Auke Bay. De ferry zorgt voor dagelijkse verbindingen zowel noord- als zuidwaarts. Juneau heeft ook een internationaal vliegveld.
Een prachtige dagtocht is de dagcruise naar Tracy Arm Fjord, het diepste fjord van Alaska. Het fjord slingert zich 45 km lang door een prachtige omgeving om uiteindelijk uit te komen bij de North en South Sawyer Glacier. Een must is ook de Mount Roberts Tramway, een kabelbaan die je 600 meter hoger op Mount Roberts afzet, waar je kunt genieten van een prachtig uitzicht over het Gastineau Channel, de Inside Passage en Juneau.
Je kunt een bezoek brengen aan de Glacier Gardens, je kunt op het Juneau Icefield gaan wandelen, je kunt goud gaan zoeken in een historische goudmijn, je kunt gaan whalewatchen of naar de Mendenhall Glacier, de mogelijkheden zijn onuitputtelijk.
Haines
Haines is een schilderachtig dorp dat ligt op een landtong tussen Lynn Canal en de Chilkat Inlet. Haines heeft 2500 inwoners die wonen langs Alaskas langste fjord, omringd door met gletsjers bedekte bergen die uit zee oprijzen. Haines is bereikbaar via de weg, de lucht en het water.
De witte gebouwen van het historische Fort William H. Seward, ooit de eerste vaste legerplaats in Alaska, zijn goed te zien als je per boot aankomt. Het Fort is nu een unieke kunst- en cultuurplaats geworden, een paradijs voor artiesten. Er zijn galeries en kunstwinkels in ondergebracht.
In het Chilkat Eagle Preserve, langs de Chilkat River, leven ongeveer 400 adelaars, maar in oktober/november verzamelen zich hier duizenden adelaars. Reden is een warme bron onder een stukje van de Chilkat River, waardoor een deel van de rivier niet bevriest. Als andere rivieren al dichtgevroren zijn is hier nog zalm te vinden.
Ieder jaar trekt dit duizenden adelaars. Begin november wordt in Haines dan ook het Eagle-festival gehouden. Een week lang vinden rituelen en feesten plaats waarin de adelaar centraal staat. Gewonde adelaars die in het opvangcentrum verzorgd zijn en weer gezond verklaard, worden tijdens een speciale ceremonie vrijgelaten.
Skagway
Skagway is de noordelijkste haven van de Alaska Marine Highway in het zuidoosten en telt in de zomer ongeveer 800 vaste inwoners, in de winter ongeveer de helft. Skagway is te bereiken door de lucht, over water en over land. Er is één weg die Skagway verbindt met de rest van de wereld, de Klondike Highway.
Er is een fast-ferry naar Haines (alleen passagiers, geen autos) Het dorp is eind 19e eeuw gesticht toen in de Klondike goud werd gevonden. Om de Klondike te bereiken reisden de goedzoekers per boot tot het meest noordelijke punt, daar vandaan moesten ze lopend over de White Pass om de Klondike te bereiken.
Cruiseschepen in de haven van Skagway in Alaska
In Skagway vestigden zich veel handelaren die de goudzoekers allerhande nodige en onnodige spullen verkochten. De beruchtste is Soapy Smith, een oplichter die de goudzoekers o.a. kreupele paarden verkocht om de zware bagage over de White Pass te dragen. De goudzoekers wisten niet dat de trail op een gegeven moment niet meer begaanbaar was voor paarden, dus die werden allemaal achtergelaten om te sterven of in een ravijn gegooid. De schatting is dat 3000 paarden dit lot beschoren was. Het ravijn heeft de naam Dead Horse Gulch gekregen. Soapy Smith is door geweld om het leven gekomen. Zijn graf is in Skagway.
Men is in 1898 begonnen met het aanleggen van een spoorlijn over de White Pass. Toen deze klaar was, was het goud op. Vandaag de dag wordt de spoorlijn gebruikt voor toeristische tochten over de Pass. Hij is uitgeroepen tot een van de mooiste treinreizen ter wereld. Per dag vertrekken er tussen de 10 en 20 treinen. De excursietreinen draaien om op de White Pass Summit, doorgaande treinen rijden door naar Fraser in British Columbia. Het dorp is geheel in de stijl van de Goldrush gerestaureerd. De kroeg, The Red Union Saloon, is nog steeds een bezoekje waard.
Skagway is ook vaste aanlegplaats voor alle cruiseschepen in de Inside Passage. Per dag kunnen er wel 4 grote schepen in de haven liggen + de ferry. Op zon dag overspoelen ongeveer 10.000 toeristen het piepkleine dorp.
Meer over Alaska
- Algemene informatie over Alaska
- Toeristische informatie van Alaska
- Nationale Parken in de staat
- Volgende pagina: De geschiedenis van Alaska
